Hij is de Iemaam, de Haafiedh, de Geleerde van Tafsier, Oesoel en Fiqh, zijn volle naam is Aboe 'Abdoellaah Shamsud-Dien Mohammaad ibn Abie Bakr, beter bekend als Ibn Qayyim al-Djawziyyah of Ibnoel-Qayyim.
Zijn Geboorte en Opvoeding.
Hij werd geboren in het dorpje Zar in de buurt van Damascus, op de zevende van de maand Safar in het jaar 691NH, en had een nobele familie en zijn familieleden hadden veel kennis. Al op een jonge leeftijd begon hij met kennis te vergaren van alle Islaamitische wetenschappen bij de geleerden van zijn tijd.
Al-Haafiedh Ibn Rejeb beschreef zijn verlangen naar kennis:
"Hij had een intense liefde voor kennis en voor boeken, publicaties en geschriften." [1]
En zo zegt ook Ibn Kethier:
'Hij deed kennis op uit boeken die anderen niet opdeden, en hij ontwikkelde een goed begrip over de boeken van de Vrome Voorgangers en van de boeken van hun Opvolgers.' [2]
Zijn Leraren en Shaychs.
Daaronder vallen Shihaab an-Naabloesie en Qadie Taqieyyoed-Dien Ibn Soeleymaan, onder wie hij Hadieth studeerde. Shaych Safieyyoed-Dien al-Hindie en Shaych Ismaa'iel Ibn Mohammed al-Harraanie, onder wie hij Fiqh en Oesoel studeerde. En ook zijn vader, onder wie hij Faraa'ied (erfrecht) studeerde. Desalniettemin, de meest noemenswaardige van zijn Shaychs was Shaych oel-Islaam Ibn Taymiyyah, degene die hem begeleide en waar hij zestien jaar onder studeerde.
Al-Haafiedh Ibn Kethier:
'Hij verkreeg een enorme bekwaamheid in vele takken van kennis, in het speciaal de kennis van Tafsier, Hadieth en Oesoel. Toen Shaych Taqieyyoed-Dien Ibn Taymiyyah van Egypte terugkeerde in het jaar 712NH, verbleef hij met de Shaych tot aan zijn dood. Hij leerde veel en nam een enorme hoeveelheid kennis van hem, samen met de kennis die hij al had vergaard. Dus hij werd een enkele Geleerde en die vele takken van kennis.' [3]
Zijn Gedragingen en Aanbidding.
Veel van zijn studenten maar ook geleerden van deze tijd hebben getuigd voor zijn uitstekende karakter en zijn manier van aanbidden.
Al-Haafiedh Ibn Rejeb zei over hem:
'Hij (Rahiemehoe Allaah), was constant in het aanbidden en het uitvoeren van Tahadjoed (het nacht gebed), en bereikte het limiet in het verlengen van zijn Salaah (gebed) en toewijding. Hij was constant in een staat van Dhikr (herinneren van Allaah) en hij had een intense liefde voor Allaah. Hij had ook een diepe liefde voor het berouw tonen jegens Allaah, zichzelf nederig tot Hem te keren met een diep gevoel van nederigheid en hulpeloosheid. Hij gooide zichzelf voor de deuren van Goddelijke gehoorzaamheid en dienstbaarheid. Voorwaar, ik heb geen gelijke aan hem gezien wat dit soort zaken betreft.' [4]
Ibn Kethier heeft gezegd:
'Hij was in constante nederige aanbidding en aanroeping van zijn Heer. Hij reciteerde heel goed en had een goed gedrag. Hij bezat heel veel liefde en koesterde geen enkele afgunst of wrok jegens wie dan ook, noch zocht hij naar een mogelijkheid om iemand schade te berokkenen of fouten bij iemand te vinden. Ik was één van degenen die hem het meeste gezelschap hield en was ook één van de mensen die het meest geliefd door hem was. Ik ken niemand in de wereld in deze tijd, die een grotere aanbidder is dan hij. Zijn Salaat (gebed) was altijd heel erg lang, met een langdurige Roekoe' (buiging) en Soedjoed (nederwerping). Zijn collega's bekritiseerden hem daarvoor, maar hij reageerde daar niet op, noch stopte hij hiermee. Moge Allaah hem Genadig zijn.' [5]
Zijn Studenten.
Van onder zijn studenten waren onder andere:
- Ibn Kethier
- Adh-Dhahabie
- Ibn Rejeb
- Ibn 'Abdoel-Haadie
Zijn twee zonen:
- Ibraahiem
- Sharafoed-Dien 'Abdullaah
Zijn Werken.
Iemaam Ibnul-Qayyim (rahiemehoe Allaah) schreef meer dan zestig werken. Zijn boeken en geschriften zijn gekenmerkt doordat zij hart en ziel raken, naast het feit dat ze erg nauwkeurig, precies, krachtig in argumentatie en diep in onderzoek zijn. Zijn werken zijn onder andere:
- I'laamoel-Moewaqqi'ien
- Toeroeqoel-Hoekmiyyah
- Ighaathatoel-Lahfaan
- Toehfatoel-Mawloed
- Ahkaam Ahlul-Dhimmah
- Al-Faroesiyyah
De bovenstaande zijn allen in het vakgebied van Fiqh en Usoel.
Hieronder volgen zijn werken in het vakgebied Hadieth en Sierah, dit zijn onder andere:
- Tahdieb Soenan Abie Dawoed
- Al-Manaaroel-Moenief
- Zaadoel-Ma'aad
In het vakgebied van 'Aqiedah schreef hij o.a. de volgende werken:
- As-Sawaa'iqul-Moersalah
- Shifaa'oel-'Aliel
- Hadyal-Arwaah
- Al-Kaafiyatoesh-Shaafiyah
- Kitaaboer-Roeh
In het vakgebied Akhlaaq en Tazkiyah schreef hij:
- Madaarijus-Saalikien
- Ad-Daa'wad-Dawaa'
- Al-Jawaaboel-Kaafie
- Al-Waabiloes-Sayyib
- Al-Fawaa'ied
- Risaalatoet-Taboekiyyah
- 'Uddatoes-Saabirien
Nog enkele andere boeken zijn:
- At-Tibyaan fie Aqsaamil-Qor'aan
- Badaa'i'ul-Fawaa'id
- Jalaa'oel-Afhaam
- Miftaah Daaroes-Sa'aadah
Uitspraken van de Geleerden over Iemaam Ibn Qayyim al-Djawziyyah.
Getuigenissen voor zijn veelomvattende kennis en zijn standvastigheid op de weg van de Selef (Vrome Voorgangers) zijn door een groot aantal geleerden gegeven, enkele van deze zijn:
Al-Haafiedh Ibn Rejeb heeft gezegd:
'Hij had een diepe kennis over Tafsier en Oesoel ed-Dien (fundamenten van de Religie), en hij bereikte de allerhoogste graad van kennis van hen beiden. En zo ook betreffende kennis in Hadieth, met betrekking tot hun betekenis, details, en het ontlenen van Wetgeving van hen. Tevens in het vakgebied van Fiqh en Usoel, en de Arabische taal. Hij verleende een grote dienst aan deze wetenschappen. Hij had tevens veel kennis over Kalaam (retorica en redekunst), en ook over de details in de kleinigheden die voortkomen uit de uitspraken van de mensen van Tasawwoef (Soefies).' [6]
Al-Haafiedh Ibn Hadjar heeft gezegd:
'Hij was een zeer moedig man en had een breed en diepgaande kennis. Hij had diepe kennis betreffende het verschil van meningen onder de Geleerden en over de manieren van de Selef.' [7]
Ibn Hadjar zegt tevens:
'Al zou Shaych Taqie ad-Dien (Ibn Taymiyyah) geen verdiensten hebben behalve zijn beroemde student Shaych Shams ad-Dien Ibn al-Qayyim al-Djawziyyah, schrijver van vele werken waarvan zowel zijn tegenstanders als zijn aanhangers geprofiteerd van hebben, dan zou dat voldoende indicatie zijn voor zijn (Ibn Taymiyyah's) hoge positie.' [8]
Ibn Naasir ad-Dimishqie heeft over hem gezegd:
'Hij bezat kennis over de (Islaamitische) wetenschappen, en vooral kennis over Tafsier en Usoel.'
Tevens zei hij:
'Aboe Bakr Mohammed Ibnul-Moehib heeft gezegd (zoals aangegeven staat in zijn brief): 'Ik vroeg aan onze Shaych al-Mizzie: 'Heeft Ibnul-Qayyim hetzelfde niveau als Ibn Khoezaymah?' Waarop hij antwoordde: 'Hij is in zijn tijd, wat Ibn Khoezaymah in zijn tijd was.' [9]
As-Soedjoetie heeft gezegd:
'Zijn boeken kenden geen gelijken en hij streefde hard op het pad van de grote Iemaams in (het vakgebied van) Tafsier, Hadieth, Oesoel, Furoe' en de Arabische taal.' [10]
Moellaa 'Alie al-Qaarie heeft gezegd:
'Het zal degene die de uitleg van 'Manaaziloes-Saa'irien' duidelijk worden dat deze twee (Ibn Taymiyyah en Ibn al-Qayyim), tot de Kiebaar (grootste) van Ahloes Soennah wal Djamaa'ah behoren, en van de Awliyaa van deze Oemmah (natie) zijn.'
Zijn Dood.
Iemaam Ibnul-Qayyim stierf op zestig jarige leeftijd, in de 13e nacht van de maand Rejeb, in het jaar 751H.
Moge Allaah hem Genadig zijn.
Bron: http://www.troid.org/, Seerah, Those who followed them.
________________________________________________
[1] Ibn Rejeb, Dhayl Tabaqaatul-Hanaabilaah (4/449)
[2] Ibn Kathier, Al-Bidaayah wan-Nihaayah (14/235)
[3] Ibn Kathier, Al-Bidaayah wan-Nihaayah (14/234)
[4] Ibn Rejeb, Dhayl Tabaqaatul-Hanaabilaah (4/450)
[5] Ibn Kethier, Al-Bidaayah wan-Nihaayah (14/234)
[6] Ibn Rejeb, Dhayl Tabaqaatoel-Hanaabilah (4/448)
[7] Ibn Hadjar, Ad-Doeraroel-Kaaminah (4/21)
[8] Ibn Hadjar, Ar-Raddoel-Waafir (Blz. 68.)
[9] Ibn Hadjar, Ar-Raddoel-Waafir (Blz. 68.)
[10] As-Soedjoetie, Baghiyyatoel-Wi'aat (1/62)
Zijn Geboorte en Opvoeding.
Hij werd geboren in het dorpje Zar in de buurt van Damascus, op de zevende van de maand Safar in het jaar 691NH, en had een nobele familie en zijn familieleden hadden veel kennis. Al op een jonge leeftijd begon hij met kennis te vergaren van alle Islaamitische wetenschappen bij de geleerden van zijn tijd.
Al-Haafiedh Ibn Rejeb beschreef zijn verlangen naar kennis:
"Hij had een intense liefde voor kennis en voor boeken, publicaties en geschriften." [1]
En zo zegt ook Ibn Kethier:
'Hij deed kennis op uit boeken die anderen niet opdeden, en hij ontwikkelde een goed begrip over de boeken van de Vrome Voorgangers en van de boeken van hun Opvolgers.' [2]
Zijn Leraren en Shaychs.
Daaronder vallen Shihaab an-Naabloesie en Qadie Taqieyyoed-Dien Ibn Soeleymaan, onder wie hij Hadieth studeerde. Shaych Safieyyoed-Dien al-Hindie en Shaych Ismaa'iel Ibn Mohammed al-Harraanie, onder wie hij Fiqh en Oesoel studeerde. En ook zijn vader, onder wie hij Faraa'ied (erfrecht) studeerde. Desalniettemin, de meest noemenswaardige van zijn Shaychs was Shaych oel-Islaam Ibn Taymiyyah, degene die hem begeleide en waar hij zestien jaar onder studeerde.
Al-Haafiedh Ibn Kethier:
'Hij verkreeg een enorme bekwaamheid in vele takken van kennis, in het speciaal de kennis van Tafsier, Hadieth en Oesoel. Toen Shaych Taqieyyoed-Dien Ibn Taymiyyah van Egypte terugkeerde in het jaar 712NH, verbleef hij met de Shaych tot aan zijn dood. Hij leerde veel en nam een enorme hoeveelheid kennis van hem, samen met de kennis die hij al had vergaard. Dus hij werd een enkele Geleerde en die vele takken van kennis.' [3]
Zijn Gedragingen en Aanbidding.
Veel van zijn studenten maar ook geleerden van deze tijd hebben getuigd voor zijn uitstekende karakter en zijn manier van aanbidden.
Al-Haafiedh Ibn Rejeb zei over hem:
'Hij (Rahiemehoe Allaah), was constant in het aanbidden en het uitvoeren van Tahadjoed (het nacht gebed), en bereikte het limiet in het verlengen van zijn Salaah (gebed) en toewijding. Hij was constant in een staat van Dhikr (herinneren van Allaah) en hij had een intense liefde voor Allaah. Hij had ook een diepe liefde voor het berouw tonen jegens Allaah, zichzelf nederig tot Hem te keren met een diep gevoel van nederigheid en hulpeloosheid. Hij gooide zichzelf voor de deuren van Goddelijke gehoorzaamheid en dienstbaarheid. Voorwaar, ik heb geen gelijke aan hem gezien wat dit soort zaken betreft.' [4]
Ibn Kethier heeft gezegd:
'Hij was in constante nederige aanbidding en aanroeping van zijn Heer. Hij reciteerde heel goed en had een goed gedrag. Hij bezat heel veel liefde en koesterde geen enkele afgunst of wrok jegens wie dan ook, noch zocht hij naar een mogelijkheid om iemand schade te berokkenen of fouten bij iemand te vinden. Ik was één van degenen die hem het meeste gezelschap hield en was ook één van de mensen die het meest geliefd door hem was. Ik ken niemand in de wereld in deze tijd, die een grotere aanbidder is dan hij. Zijn Salaat (gebed) was altijd heel erg lang, met een langdurige Roekoe' (buiging) en Soedjoed (nederwerping). Zijn collega's bekritiseerden hem daarvoor, maar hij reageerde daar niet op, noch stopte hij hiermee. Moge Allaah hem Genadig zijn.' [5]
Zijn Studenten.
Van onder zijn studenten waren onder andere:
- Ibn Kethier
- Adh-Dhahabie
- Ibn Rejeb
- Ibn 'Abdoel-Haadie
Zijn twee zonen:
- Ibraahiem
- Sharafoed-Dien 'Abdullaah
Zijn Werken.
Iemaam Ibnul-Qayyim (rahiemehoe Allaah) schreef meer dan zestig werken. Zijn boeken en geschriften zijn gekenmerkt doordat zij hart en ziel raken, naast het feit dat ze erg nauwkeurig, precies, krachtig in argumentatie en diep in onderzoek zijn. Zijn werken zijn onder andere:
- I'laamoel-Moewaqqi'ien
- Toeroeqoel-Hoekmiyyah
- Ighaathatoel-Lahfaan
- Toehfatoel-Mawloed
- Ahkaam Ahlul-Dhimmah
- Al-Faroesiyyah
De bovenstaande zijn allen in het vakgebied van Fiqh en Usoel.
Hieronder volgen zijn werken in het vakgebied Hadieth en Sierah, dit zijn onder andere:
- Tahdieb Soenan Abie Dawoed
- Al-Manaaroel-Moenief
- Zaadoel-Ma'aad
In het vakgebied van 'Aqiedah schreef hij o.a. de volgende werken:
- As-Sawaa'iqul-Moersalah
- Shifaa'oel-'Aliel
- Hadyal-Arwaah
- Al-Kaafiyatoesh-Shaafiyah
- Kitaaboer-Roeh
In het vakgebied Akhlaaq en Tazkiyah schreef hij:
- Madaarijus-Saalikien
- Ad-Daa'wad-Dawaa'
- Al-Jawaaboel-Kaafie
- Al-Waabiloes-Sayyib
- Al-Fawaa'ied
- Risaalatoet-Taboekiyyah
- 'Uddatoes-Saabirien
Nog enkele andere boeken zijn:
- At-Tibyaan fie Aqsaamil-Qor'aan
- Badaa'i'ul-Fawaa'id
- Jalaa'oel-Afhaam
- Miftaah Daaroes-Sa'aadah
Uitspraken van de Geleerden over Iemaam Ibn Qayyim al-Djawziyyah.
Getuigenissen voor zijn veelomvattende kennis en zijn standvastigheid op de weg van de Selef (Vrome Voorgangers) zijn door een groot aantal geleerden gegeven, enkele van deze zijn:
Al-Haafiedh Ibn Rejeb heeft gezegd:
'Hij had een diepe kennis over Tafsier en Oesoel ed-Dien (fundamenten van de Religie), en hij bereikte de allerhoogste graad van kennis van hen beiden. En zo ook betreffende kennis in Hadieth, met betrekking tot hun betekenis, details, en het ontlenen van Wetgeving van hen. Tevens in het vakgebied van Fiqh en Usoel, en de Arabische taal. Hij verleende een grote dienst aan deze wetenschappen. Hij had tevens veel kennis over Kalaam (retorica en redekunst), en ook over de details in de kleinigheden die voortkomen uit de uitspraken van de mensen van Tasawwoef (Soefies).' [6]
Al-Haafiedh Ibn Hadjar heeft gezegd:
'Hij was een zeer moedig man en had een breed en diepgaande kennis. Hij had diepe kennis betreffende het verschil van meningen onder de Geleerden en over de manieren van de Selef.' [7]
Ibn Hadjar zegt tevens:
'Al zou Shaych Taqie ad-Dien (Ibn Taymiyyah) geen verdiensten hebben behalve zijn beroemde student Shaych Shams ad-Dien Ibn al-Qayyim al-Djawziyyah, schrijver van vele werken waarvan zowel zijn tegenstanders als zijn aanhangers geprofiteerd van hebben, dan zou dat voldoende indicatie zijn voor zijn (Ibn Taymiyyah's) hoge positie.' [8]
Ibn Naasir ad-Dimishqie heeft over hem gezegd:
'Hij bezat kennis over de (Islaamitische) wetenschappen, en vooral kennis over Tafsier en Usoel.'
Tevens zei hij:
'Aboe Bakr Mohammed Ibnul-Moehib heeft gezegd (zoals aangegeven staat in zijn brief): 'Ik vroeg aan onze Shaych al-Mizzie: 'Heeft Ibnul-Qayyim hetzelfde niveau als Ibn Khoezaymah?' Waarop hij antwoordde: 'Hij is in zijn tijd, wat Ibn Khoezaymah in zijn tijd was.' [9]
As-Soedjoetie heeft gezegd:
'Zijn boeken kenden geen gelijken en hij streefde hard op het pad van de grote Iemaams in (het vakgebied van) Tafsier, Hadieth, Oesoel, Furoe' en de Arabische taal.' [10]
Moellaa 'Alie al-Qaarie heeft gezegd:
'Het zal degene die de uitleg van 'Manaaziloes-Saa'irien' duidelijk worden dat deze twee (Ibn Taymiyyah en Ibn al-Qayyim), tot de Kiebaar (grootste) van Ahloes Soennah wal Djamaa'ah behoren, en van de Awliyaa van deze Oemmah (natie) zijn.'
Zijn Dood.
Iemaam Ibnul-Qayyim stierf op zestig jarige leeftijd, in de 13e nacht van de maand Rejeb, in het jaar 751H.
Moge Allaah hem Genadig zijn.
Bron: http://www.troid.org/, Seerah, Those who followed them.
________________________________________________
[1] Ibn Rejeb, Dhayl Tabaqaatul-Hanaabilaah (4/449)
[2] Ibn Kathier, Al-Bidaayah wan-Nihaayah (14/235)
[3] Ibn Kathier, Al-Bidaayah wan-Nihaayah (14/234)
[4] Ibn Rejeb, Dhayl Tabaqaatul-Hanaabilaah (4/450)
[5] Ibn Kethier, Al-Bidaayah wan-Nihaayah (14/234)
[6] Ibn Rejeb, Dhayl Tabaqaatoel-Hanaabilah (4/448)
[7] Ibn Hadjar, Ad-Doeraroel-Kaaminah (4/21)
[8] Ibn Hadjar, Ar-Raddoel-Waafir (Blz. 68.)
[9] Ibn Hadjar, Ar-Raddoel-Waafir (Blz. 68.)
[10] As-Soedjoetie, Baghiyyatoel-Wi'aat (1/62)
0 reacties:
Een reactie posten